Maandagmiddag was ik druk aan het werk in mijn praktijk. En ineens kreeg ik allemaal appjes. We gaan in lockdown, alle winkels gaan dicht om 24.00. Er mogen maar 2 mensen op bezoek komen bij je thuis, 3 tijdens Kerst. De contactberoepen mogen, op een paar uitzonderingen na, hun werk niet meer doen, scholen gaan dicht, enz.
Al sinds mijn tiende ben ik voetbalfan! Ik werd meegenomen door mijn opa en 2 ooms, zij haalden mij en mijn zusje op en we liepen samen naar het voetbalstadion van FC Haarlem. Iedereen liep langs de Rijksstraatweg naar het stadion. Het was een overweldigend gevoel, ik als klein meisje met mijn opa en ooms naar een plek met schreeuwende (vooral) mannen.
Het is nu ruim 3 jaar geleden dat ik met een paniekaanval thuis kwam na een etentje in een restaurant met mijn kinderen en ex-man. Ik wist niet wat me overkwam, de volgende ochtend heb ik mij ziek gemeld op mijn werk en dacht dat ik na een weekje bijkomen wel weer hersteld zou zijn. Niets was minder waar. Er kwam niets meer uit mijn handen.
Elke dinsdagavond schilder ik bij Kés Aerts, kunstschilder en mijn docent. De enige activiteit op hobby gebied die in mijn leven in Coronatijd, op een paar maanden na, door kon en kan gaan. Kés heeft een prachtig groot atelier, waardoor wij met een aantal mensen met 1,5 meter afstand, mondkapje op en handen desinfecteren kunnen blijven komen. Geweldig.
Naast mijn eigen praktijk waar ik o.a. verlies-en rouwtherapie geef, werk ik als vrijwilliger in het hospice in Groningen. Het werk wat ik doe als therapeut heeft niets te maken met het werk wat ik, onbetaald, in het hospice doe. Toch is het werken in het hospice, Covid-19 en ook het overlijden van mijn vader aanleiding en motortje geweest om te starten met mijn eigen praktijk.
Deze week was best wel confronterend voor mij! Ik zat op mijn schildercursus op dinsdagavond ( met mondkapjes, afstand van elkaar en een heel groot atelier) en aan het einde van de cursus keek ik op mijn telefoon en had appjes ontvangen van mijn kinderen: Jammer dat Sinterklaas niet door kan gaan!
Op mijn veertiende kwam ik aanraking met hele bijzondere muziek. Vóór deze tijd kende ik nauwelijks muziek en artiesten, thuis luisterden wij weinig naar de radio. Er ging een wereld voor mij open.
