kind van ouder (s) met psychiatrische problemen
Dat is mogelijk. Als ervaringsdeskundig therapeut help ik je op jouw weg naar vrijheid. Omdat je leert te voelen wat jij belangrijk vindt in je leven, kom je beter in je vel te zitten en word gelukkiger.
Hierdoor ga je je vrij voelen. En er ontstaat ruimte om te groeien en daardoor wordt je (weer) de persoon die je wilt zijn.
Ik ben Marion Schornagel, een ervaren coach, therapeut en ervaringsdeskundige als KOPP (kind van een ouder met psychiatrische problemen) en ik begeleid KOPP-ers naar een vrijer leven. Hier vind je informatie over mij. Wil je meer informatie over hoe ik jou kan ondersteunen, klik hier.
naar KOPP therapie
Ben jij een volwassen kind van een ouder met psychiatrische problemen (KOPP) en zoek je ondersteuning om hiermee om te gaan en wil je tevens aandacht voor jezelf?
En wil je ontdekken wat jij wil en je hierdoor keuzes leert maken?
Dan is deze therapie iets voor jou. Jij bent belangrijk!
Heb je een partner verloren door een overlijden of scheiding? Ben je ziek geworden of ben je je baan kwijt?
Leven met een (levend) verlies kan heftig zijn en kost tijd, liefde en aandacht om het te kunnen verweven in je leven.
Soms lukt dat niet alleen. Samen geven we jouw verlies aandacht.
"De gesprekken met jou hebben heel veel betekend voor mij, want daardoor is er veel los gekomen. Dat is ook de reden dat ik er nu aan toe ben om traumatische ervaringen te gaan verwerken. Ik merk het effect nog steeds. Heel fijn dat ik het met jou kon delen en je feedback hierop. Dank je wel."
Anoniem januari 2023
"Marion heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan mijn ontdekkingstocht: wat het betekent om een volwassen Kopp kind te zijn, hoe dit van invloed is op wie ik nu ben en waar ik tegenaan loop in het leven.
De manier waarop ze haar kennis van zaken als professional en haar ervaringsdeskundigheid inzet waren voor mij erg prettig en passend. Ze levert echt maatwerk en sloot zorgvuldig aan bij mijn vraag en behoeften".
Zoë (niet haar echte naam), december 2022
"Graag wil ik jou bedanken voor de gesprekken die gevoerd zijn. Dit heeft mij geholpen om naar de toekomst te kijken i.p.v. naar het verleden. Dankzij jou durf ik weer te leven en dat is mij heel veel
waard".
Pieter ( niet zijn echte naam), oktober 2022
"Hallo Marion, ik vertrek met goed gevoel over het afscheidsgesprek. Het is een wat eenzame stap maar met een positieve herinnering. Dat laatste vind ik helpend voor bij het terugkijken. Goed te weten dat ik welkom ben voor een event. later gesprek. Goed idee op de achtergrond want we kennen elkaar alvast. Ik vond je een open en warm persoon met rake opmerkingen. Voelde soms een klik bij onze gedeelde ervaringen op het gebied van valkuilen en triggers. Als puzzelstukjes uit hetzelfde achterland (het Kopp-gebied) ze pasten in hetzelfde beeld. Ik werd er ook even vrolijk van: hoera! mijn probleem is niet uniek. Ik ben hierin minder eenzaam dan ik dacht. De vonkjes van herkenning gaven extra houvast. Ook om het idee van gedeelde smart denk ik. Die rake matches neem ik ook mee. "
Marcel (niet zijn echte naam), januari 2022
"Ik heb veel over mezelf geleerd door onze sessies en daar ben ik erg dankbaar voor".
Marloes (niet haar echte naam), september 2021
"Dag Marion, Ik vind dat je hele mooie en voor mij rake blogs schrijft. Ik herken me in meerdere situaties die je beschrijft. Heel waardevol voor mij.
Vriendelijke groet"
Patricia
Het wil maar niet vlotten. Ik begin met schrijven, maar het stokt. Ik kom niet verder dan één zinnetje. Ik wilde gaan schrijven over afgelopen week, maar telkens stop ik en weet ik niet hoe ik verder moet. Meestal lukt me dat zonder enige moeite. Zit ik teveel in mijn hoofd? Ben ik te moe? Wil ik teveel? Lukt het even niet? Ga ik maar door?
Afgelopen woensdag had ik een wandelafspraak met een lieve collega uit het Hospice. Na het wandelen zou ze voor me koken. We hebben een hoop bij te kletsen, want we hadden elkaar al maanden niet meer gezien en gesproken door Corona. Vlak voor we de auto instappen na de wandeling, denk ik; oh nee he, het zal toch niet waar zijn. Niet nu!
De feestdagen liggen achter ons. Verzadigd door de zoetigheden, gourmetten, drank en spelletjes. Oud en Nieuw heb ik bij mijn lieve broer en zijn gezin gevierd in het westen van het land. Op Nieuwjaarsdag reed ik het zonnetje tegemoet richting Groningen. Heel blij en gelukkig van deze dagen met hen. Tegelijkertijd werd ik verdrietig.
2020 is veruit het meest rare, onwerkelijke, vreemde, bizarre, heftige, eenzame, verdrietige en knotsknetter gekke jaar voor iedereen, lijkt mij. Voor mij persoonlijk zeker. De afgelopen 3 jaar waren heftig na mijn scheiding begin 2017. Toch overtreft 2020 alle jaren hiervoor, een groter contrast binnen een jaar in mijn leven heb ik nog niet eerder meegemaakt. Waarom?
Maandagmiddag was ik druk aan het werk in mijn praktijk. En ineens kreeg ik allemaal appjes. We gaan in lockdown, alle winkels gaan dicht om 24.00. Er mogen maar 2 mensen op bezoek komen bij je thuis, 3 tijdens Kerst. De contactberoepen mogen, op een paar uitzonderingen na, hun werk niet meer doen, scholen gaan dicht, enz.
Al sinds mijn tiende ben ik voetbalfan! Ik werd meegenomen door mijn opa en 2 ooms, zij haalden mij en mijn zusje op en we liepen samen naar het voetbalstadion van FC Haarlem. Iedereen liep langs de Rijksstraatweg naar het stadion. Het was een overweldigend gevoel, ik als klein meisje met mijn opa en ooms naar een plek met schreeuwende (vooral) mannen.
